Usługi świadczone przez polskie firmy są coraz częściej doceniane także poza granicami naszego kraju. Ta utrzymująca się tendencja dała polskim przedsiębiorcom impuls, by swoją działalność rozwijać również poza Polską. Pierwsze kroki polscy przedsiębiorcy najczęściej kierują za zachodnią granicę – do Niemiec. Naturalnie taka decyzja wiąże się z koniecznością dostosowania się do wymogów prawa, któremu polska firma w Niemczech będzie podlegać.D
Niemieckie prawo niejako wymusza na polskim przedsiębiorcy, by ten poinformować urząd skarbowy o kilku kwestiach. W związku z tym polska firma musi przekazać dane dotyczące:
-
drobiazgowego opisu nie tylko nie tylko samego
profilu przedsiębiorstwa,
ale także i jego działalności; - czasu, w jakim przedsiębiorstwo będzie sprzedawało towary bądź świadczyło usługi na terenie państwa niemieckiego;
- liczby pracowników, którzy będą pracowali w Niemczech z ramienia firmy;
- dokładnego adresu, pod którym prowadzona będzie działalność;
- osoby, która będzie pełniła rolę kierowniczą lub będzie przedstawicielem polskiej firmy w Niemczech.
Po uzyskaniu tych danych niemiecki urząd skarbowy nadaje numer
podatkowy oraz określa rodzaj podatku, jaki polska
firma w Niemczech będzie zobowiązana odprowadzać.
Każdy przedsiębiorca planujący prowadzenie działalności
wewnątrzunijnej, czyli sprzedaż
do
innych krajów Unii Europejskiej, zobowiązany jest do wystąpienia o
nadanie specjalnego numeru identyfikacji podatkowej, który to
umożliwia.
Zgodnie z niemieckim prawem firma, której siedziba znajduje się poza terenem państwa niemieckiego jest zobligowana do prowadzenia rejestru zdarzeń gospodarczych, których realizacja miała miejsce na terenie Niemiec. Dzięki temu będzie ona traktowana dokładnie tak samo, jak firma niemiecka. Polska firma w Niemczech jest zobowiązana
do rejestrowania w księgach rachunkowych także ponoszonych przez nią wydatków i otrzymywanych wpływów. Zgodnie z niemieckim prawem podatkowym księgowość powinna być prowadzona w sposób przejrzysty i jasny. Niemieckie prawo podatkowe posługuje się pojęciem podwójnej księgowości, co z kolei oznacza, że wszystkie transakcje należy rejestrować podwójnie.
Księgowość Niemiecka
Polska firma w Niemczech, podobnie jak to ma miejsce w Polsce, zobowiązana jest do przechowywania dokumentów księgowych, gdyż w czasie kontroli skarbowej przedsiębiorca może zostać poproszony o ich okazanie urzędnikowi. W przypadku dowodów księgowych, np. rachunków, czas ich przechowywania to 10 lat, zaś listy handlowe należy przechowywać 6 lat. Jeśli przedsiębiorstwo posiada dokumenty elektroniczne ich prowadzenie oraz archiwizowanie powinno przebiegać zgodnie z zasadami prowadzenia prawidłowej księgowości wspomaganej przez system przetwarzania danych.
W związku z różnicami, jakie zachodzą między polskim i
niemieckim prawem, jak również odmiennym systemem podatkowym
wskazane jest skorzystanie z usług księgowej bądź zlecenie
kancelarii podatkowej prowadzenia księgowości. Nie można w tym
miejscu
nie
wspomnieć o tym, że takie usługi świadczą również polskie
kancelarie mające doświadczenie na niemieckim rynku.
